De VZW Recht op Migratie heeft en handleiding voor hongerstakers op haar website staan. Een paar dingen die zij belangrijk vinden:
• Om de slaagkans te verhogen is het goed als er Belgen bij betrokken worden. Zij ondersteunen de hongerstakers, zij helpen de actie uitbouwen, zorgen voor de contacten,...
• Men moet een goed gelegen plaats hebben, zoals een grote zaal, kerk of overheidsgebouw waar mensen bij elkaar liggen. Geen huis waar mensen zich in verschillende kamers bevinden.
• Kies het juiste tijdstip om in hongerstaking te gaan: in de winter of tijdens de parlementaire vakantie is het niet het beste moment.
• Bij de aanvang van de hongerstaking geeft men een persconferentie en een persmap met uitleg. De ervaring leert dat persconferenties op latere tijdstippen geen nut hebben, goed opgestelde en goed verspreide persmededelingen hebben dan evenveel effect. De pers komt enkel voor sensationele feiten. Iemand afvoeren naar het hospitaal is al niet meer sensationeel, maar moet wel meegedeeld worden in een persmededeling. Het is daarom belangrijk dat een steungroep allerlei spectaculaire acties bedenkt om de hongerstaking in de aandacht te houden.
Zij vertellen hongerstakers wat hen te wachten staat:
• Veel tegenstand en een uiterst moeilijke strijd.
• Lichamelijk lijden, vooral na meer dan 30 dagen.
• Psychologisch in de war geraken en het willen opgeven.
• Men kan je niet voeden of in een kliniek houden tegen je zin, dat is strafbaar in België.
En ook wat de hongerstakers zeker niet mogen doen:
• Je mag geen ruzie maken of energie verspelen aan zaken die niets te maken hebben met je hongerstaking.
• Ga niet over tot een dorststaking omdat die niet langer dan enkele dagen kan worden volgehouden.
En tot slot wat te doen na de hongerstaking:
• Hou binnen de drie weken een gezellig samenzijn waar iedereen, hongerstakers en helpers en supporters mekaar terug zien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hm, vind het nogal cynisch dat men zich zo praktisch bezig houdt met een hongerstaking, alsof het hetzelfde is als een ludieke actie ofzo. Vooral dat die vzw het blijkbaar als een legitiem middel ziet, dat rationeel gebruikt kan worden. Mij lijkt het eerder iets dat men impulsief uit pure wanhoop doet, niet zo beredeneerd. Niet dat ik geen begrip heb voor de motieven van de hongerstakers, ik vind gewoon dat het niet gebanaliseerd mag worden; het is tenslotte een vorm van chantage waarbij je een ander bedreigt door hem verantwoordelijk te stellen voor jou lijden en eventuele dood, die je eigenlijk toch zelf gekozen hebt. Had eerder verwacht dat zo'n vzw hongerstakingen zou afraden en met betere alternatieven op de proppen zou komen.
Een reactie posten